Artikel inhoud
Populaire Indiase zomergedichten
Indische zomer is gekomen -
Dagen van afscheid warmte.
Opgewarmd door de late zon
In een kier kwam de vlieg tot leven.
De zon! Wat is er mooier in de wereld
Na een koude dag? ..
Spinneweb longgaren
Gedraaid rond de teef.
Morgen giet de regen snel
Bewolkte zonwering.
Zilveren spinnenwebben
Er zijn nog twee of drie dagen om te leven.
Jammer herfst! Geef ons het licht!
Bescherm tegen de winterduisternis!
Heb medelijden met ons, Indian summer:
Deze spinnenwebben zijn wij.
* * *
Herfst in taiga stapt de bergen af.
In bladverliezende crunch, in star dawn ...
Bekijk het enorme vreugdevuur branden
Gouden en karmozijnrode bomen.
Ren door het gras teer veld,
Door berken in de netwerken van het web,
En brand met edelstenen in geel gebladerte
Heldere rode trossen van lijsterbes.
Binnenkort vliegt de gans weer,
Maar we zullen de oude tekens geloven,
Welke vogelkers bloeit in de herfst
Gelukkig voor deze Indische zomer.
Omzichtig donker bergdal
In de stilte van dennen van malachiet.
Ga opnieuw naar de open plek in het bos
Hop herfst dronken eland.
De sterren zullen breken en in de taiga vallen
We wachten op de dageraad rond het vuur ...
Ik neem de smaak van de bergas van je lippen
Als een herinnering aan de Indische zomer.
* * *
Een besblad is ruw en stof.
Gelach en glas rinkelen in het huis
Daarin versnipperen en fermenteren ze en peper,
En de kruidnagels worden in de marinade gelegd.
Het bos werpt als een spotter
Dit geluid op een steile helling
Waar wordt de hazelaar in de zon verbrand?
Als de hitte van een geschroeid vreugdevuur.
Hier gaat de weg naar de balk
Hier en opgedroogd oud drijfhout,
En het lappendeken van de herfst is jammer
Alles stroomt in dit ravijn.
En het feit dat het universum eenvoudiger is
Wat denkt de sluwheid anders
Wat een bosje wordt in het water neergelaten
Waar komt een einde aan.
Dat het zinloos is om in je ogen te klappen
Wanneer alles voor je wordt verbrand
En herfstwit roet
Web trekt het raam uit.
De doorgang vanuit de tuin in het hek is verbroken
En verloren in de berk.
Er is gelach en economische drukte in het huis
Hetzelfde geluid en gelach in de verte.
* * *
Verre sterren koude dauwdruppels
Als edelstenen in het fluweel van de hemel.
De ijzige trillingen trillen
Het alarmerende lege bos zwijgt.
De lucht overdag was as en vervaagd
De grond is bedekt met dood blad.
Hoe lang hebben ze de schuld gegeven aan droogte en hel?
En opnieuw zwermen vogels boven je hoofd.
Transparant web van vezels
Gedroogde stoppels verdraaid
En een stille straal oranje zon
Verwijst naar gekoelde grond.
* * *
Ik hou van de koele lucht van het houtblok,
Waar het ruikt naar sparren, mos en water.
Er is een lichte angst in mijn ziel
Wanneer een geit het pad afbreekt.
De timide esp verlaat ritselend met bladeren,
De specht piept als een geleider
En als een vergeten stem van een klavecimbel,
De rusteloze lente mompelt.
En het besaroma is zo zacht
En dus zijn de eerste paddenstoelen netjes,
En menigten van ongerepte vallein,
Net als kobold, grootgebracht ...
Sterke nivyanka-bloei in de omega
Nachtschade, duizendblad, kruisbloem ...
En het bos - zoals de halve knik van een boer -
Welke kleuren zijn niet op de bomen!
Ah, Indische zomer, Russische schilderkunst
Met nu een zeldzame wig van kranen! ..
Schijnt blauw op het spinnenweb
Een herinnering aan het oude pluimgras.
Het rook warm, zoals de genegenheid van een vrouw,
De kalugnitsa bloeide in het moeras,
En de leeuwerik is eerbiedig, voorzichtig,
Het voltooit zijn startactiviteiten.
* * *
Indian summer, Indian summer,
De vriendelijkheid van water en licht,
De vogel reikt naar het zenit
Overvliegende vluchten.
Indian summer, Indian summer,
Ergens ging de kou verloren
Haast je tijd
Voorbij onze tuin.
Indian summer, Indian summer,
Late kleur is opgewarmd,
Gemorst karmozijnrood
Naar het berkenpaleis.
Indische zomer, Indische zomer
Zal ik dit vergeten?
Rode bossen
Ren weg naar wonderen ...
* * *
Boven een dunne tak van Euonymus,
Over vervaagd gebladerte
De Indische zomer flitste even
Met zijn afscheid schoonheid.
Dus een vrouw als ze veertig is,
Of misschien vijfenveertig,
Plots oplaaien, alsof wakker
Voor de herfst terwijl u weg bent.
* * *
De zomer vertrok in de gloed van lijsterbes
Een kraanwig smelt in een heldere hemel.
En in de brievenbus aan uw poort
Gelaten herfst gele kaarten.
Fidget Wind - Good Postman
Verzendt en verzendt een esdoorn-telegramvenster.
Gossamers voor de zon - een zeker teken;
Dus ergens in de buurt van de Indische zomer dwaalt.
Nogmaals, zoals in de lente, schijnt elke struik,
En alsof je de lucht proeft.
En gouden draden vliegen in de wind
En gele kaarten laten de herfst vallen.
* * *
Rijpe jaren rustig plezier
Niets wordt aan de zintuigen ontnomen.
In het najaar doe ik housewarming -
Ik studeer om aan deze grens te leven.
Indische zomer koesteren in de warmte
Zilveren spinnenwebben van draad.
De herfstzon op zijn hoogtepunt
Maar de hele tijd neigt het te landen.
Stil. Elke stap in de regel is hoorbaar.
Vreemd verdriet voor de sneeuw.
De koepel van de hemel die boven ons zweefde
Gehouden op een dun haar.
* * *
Een besblad is ruw en stof.
Gelach en glazen ringen in het huis
Daarin versnipperen en fermenteren ze en peper,
En de kruidnagels worden in de marinade gelegd.
Het bos werpt als een spotter
Dit geluid op een steile helling
Waar wordt de hazelaar in de zon verbrand?
Als de hitte van een geschroeid vreugdevuur.
Hier gaat de weg naar de balk
Hier en opgedroogd oud drijfhout,
En het lappendeken van de herfst is jammer
Alles stroomt in dit ravijn.
En het feit dat het universum eenvoudiger is
Wat denkt de sluwheid anders
Wat een bosje wordt in het water neergelaten
Waar komt een einde aan.
Dat het zinloos is om in je ogen te klappen
Wanneer alles voor je wordt verbrand
En herfstwit roet
Web trekt het raam uit.
De doorgang vanuit de tuin in het hek is verbroken
En verloren in de berk.
Er is gelach en economische drukte in het huis
Hetzelfde geluid en gelach in de verte.
* * *
Indische zomer is gekomen -
Dagen van afscheid warmte.
Opgewarmd door de late zon
In een kier kwam de vlieg tot leven.
De zon! Wat is er mooier in de wereld
Na een koude dag? ..
Spinneweb longgaren
Gedraaid rond de teef.
Morgen giet de regen snel
Bewolkte zonwering.
Zilveren spinnenwebben
Er zijn nog twee of drie dagen om te leven.
Jammer herfst! Geef ons het licht!
Bescherm tegen de winterduisternis!
Heb medelijden met ons, Indian summer:
Deze spinnenwebben zijn wij.
* * *
Er is een tijd van speciaal licht in de natuur,
De schemerige zon, de zachtste hitte.
Het heet Indian summer,
En in de geneugten maakt ruzie met de lente zelf.
Al op het gezicht zit voorzichtig
Vliegend, licht web ...
Late vogels zingen zo hard!
Hoe prachtig en dreigend branden de gordijnen!
Krachtige buien zijn al lang verdwenen
Alles wordt gegeven aan een stil en donker maïsveld ...
Steeds vaker zie ik dat ik blij ben
Ik ben steeds minder jaloers.
O wijsheid van de overvloedige Indische zomer,
Ik accepteer je met vreugde ... En toch,
Mijn liefde, waar ben je, kom op, waar ben je?
En de bosjes zijn stil, en de sterren zijn strenger ...
Zie je - het is tijd voor starfall,
En het lijkt erop dat de tijd voor altijd gescheiden is ...
... En ik begrijp nu pas hoe
Liefhebben en spijt hebben en vergeven en afscheid nemen.
* * *
De heldere hemel is kristalhelder
Het weer is wat fris
De natuur is verdrietig en verdrietig
En vreugdevol en goed.
Het pad bewandelde warm
Een glimlach van de herfsthemel
En ik hou van de Indische zomer
Als vrouwen die naar het bos gaan!
Dit wil niet zeggen dat de zon zwak schijnt,
Maar het weidetapijt is veranderd:
Al bloeiende herfstkulbaba,
En de gele paardenbloem vervaagde.
En het heeft geen zin erover te klagen
Over de herfst gesproken,
De roekeloze zomer zal me belonen
Kulbaba gedijt tot november!
Gedichten over de Indische zomer en liefde
De beste gedichten over de herfst, de Indische zomer
Waar droom je over, liefhebber
Deze winderige september?
Vliegende vogels
Of, zoals gewoonlijk, vrouwen?
En als je rondkijkt
Vanuit het raam is het landschap bekend,
Je ziet het blad vallen dansen
Of een vrouw, zoals gewoonlijk?
Wees niet bang, ik zal niet verslaan.
Een keer per jaar is dit een teken.
Als je overal vrouwen ziet
De Indische zomer is gekomen!
* * *
Kortlevende Indische zomer
En de herfst vereist zijn eigen.
Terwijl we worden verwarmd met liefde
Terwijl jij en ik alleen zijn
Ik ben niet bang voor een trick-winter ...
Als een charme, als een spreuk
Kom op mijn vriend, twee halve ademhalingen
Maak in één adem verbinding.
Luxe dag, fluitgeluiden
En de warme lucht is fluweelachtig
En laat het voorgevoel van scheiding
Breek het laatste vel niet af.
* * *
Een heuvel was verguld voor het raam
In een bugel gekleed regendruppels.
Met fruit, met hop, met jonge wijn
De Indische zomer komt goed tot zijn recht.
De hitte ging over de bergpas
En 's morgens voorzien we de sneeuwstormen,
Frost daalde naar beneden
Eiken, kastanjes, blauwe spar.
Maar het blijft voorlopig ijsvrij
Lig op de naalden van zilverblauw.
Een kleine zon gluurt van achter een berg
Frost licht op met een diamant van druppels.
Over de schalen van oude tegels
Door de warmte van de stralen en niet 's middags opgewarmd,
Zwermen trekvogels zijn verspreid
Delen van nummers die in de zomer niet zijn afgemaakt.
Moge 's ochtends ijs onder je voeten kraken
En het bloed is plotseling koud
We zijn de leeftijd van chill in de herfst
We blussen het hete sap van de druiven.
Ruisende stappen. Kampvuur rook
Over de vallei geperst door de hooglanden
En in de onomkeerbaarheid van de zomer
Vliegen, verlangend, met een kraanlied.
Ga boven het vuur staan en leid haar
Niet overschaduwd door het verwijt van afscheid.
Gele herfst heeft zijn eigen
Hart-betoverende charme.
* * *
Dus kwam ze, gouden ogen, fashionista-herfst ...
Slapen onder het gewicht van appels in de regen een verdrinkende tuin
Bij de herfstbal draagt roddelwind geheimen
Over de laatste liefde, onzichtbaar in het Pleiaden-cluster,
Dat kwam neer uit de hemel kloppend op een frame van een lijsterbessenbos,
Gouden munten aanbieden voor berken billets ...
En ga, laat de onverwachte, late gast het huis niet binnenkomen
En geloof het niet - het is nog steeds ernstig verontrustend.
En het leek erop dat een glimlach onlangs warm werd
Tango van een heldere dag in de weerspiegeling van sprankelende ogen.
Zorgeloze, jonge zomer verspreidde zich in de parken
Niet loslaten, zelfs niet voor een uur
Dus kwam ze bedwelmend pittige herfst.
Op een bankje bij de rivier zitten we bij haar, knuffelend in stilte ...
Laat het grijze haar met een speelse straal op de slapen overschaduwen ...
Ik vraag van mij, de Indiase zomer, haast je niet om te vertrekken ...
Neem de tijd om te vertrekken, mijn wonderbaarlijke val, geen behoefte.
Maak een wandeling met mij op het tapijt van trieste steegjes
Mijn nazomer, je bent van mij en verdriet en vreugde
Op de rand van regen, heb ik geen spijt van warme dagen.
* * *
Rond meer. Spiegelend oppervlak.
Wilgen langs de kust - pijnzegel -
Flexibele takken dompelen zich in het water,
De lome hemel in de wieg slingert.
Verspreidende esdoorn verspreid over de verf.
Hij is onverwacht verliefd op bergas ...
Alsem alsem geur en mint.
De grassen zijn opgedroogd, ze worden naar de tyne gebracht.
In een goed gesprek zijn berken luidruchtig.
De wind trekt hun gele outfit uit.
Langzaam schop ik het pad ...
Ik verwijder de webdraad van de oogleden.
Een wig gromt droevig in de lucht
lied vaarwel aan Russische epics.
Rustig rimpelingen herfst rimpelingen -
De Indische zomertijd is gouden!
* * *
Wat is er mooier en mooier
Vriendelijke glimlach van september:
De blauwe ringen in de hemelse schaal
Stijgt. En dal, met goud van smart,
Span spinnenwebben uit
Ik probeer een prachtig moment vast te houden ...
Oh, Indische zomer, heldere herdenking.
De laatste adem en verlicht gezicht.
Nog steeds glijdt, strelen, roggen en ondoden.
En de zon verdwijnt na een tijdje.
Een klein beetje, en laat ze daar rammelen,
En het gekreun van de wind, de flitsen van regen.
Een klein beetje, een beetje - geniet ervan
Transparantie en stemhebbende stilte.
Geef trekvogels hoop
En ga met de natuur naar een andere wereld.
* * *
Kranen kreunen stilletjes ergens,
Pluis laat vallen op kuststruiken ..
In een lichte jurk in het veld kwam de Indiase zomer,
Indische zomer van vertrekkende schoonheid.
Omdat de bergas als een vlam laaide
Gefluisterd met een verveeld verlangen.
Indian summer huilt in lichte regenval
De zomer wil de lente van een meisje zijn.
* * *
De heldere hemel is kristalhelder
Het weer is wat fris
De natuur is verdrietig en verdrietig
En vreugdevol en goed.
Het pad bewandelde warm
Een glimlach van de herfsthemel
En ik hou van de Indische zomer
Als vrouwen die naar het bos gaan!
Dit wil niet zeggen dat de zon zwak schijnt,
Maar het weidetapijt is veranderd:
Al bloeiende herfstkulbaba,
En de gele paardenbloem vervaagde.
En het heeft geen zin erover te klagen
Over de herfst gesproken,
De roekeloze zomer zal me belonen
Kulbaba gedijt tot november!
* * *
Dus alles - wacht niet op opwarming.
De lucht was gevuld met grijze frons
Regen beukende het raam -
Eentonig, hard, verdrietig.
En ook al weet ik het: nog te komen
Een scheutje korte Indische zomer
Hoe dan ook - wacht niet op opwarming,
Realiseer je dat hun lied compleet is.
De kou oefent druk uit op de kleding
De hemel wil rouwen om het verlies ...
Indian summer, een trieste leugen
Ik hou van je, maar ik geloof niet.
Je maskeert het verval met hitte
Zo hulpeloos, zo schuldig
Alleen door een illusoire terugkeer
Alleen de onmogelijkheid van verval is zichtbaarder.
Wat te doen met vliegend gebladerte?
Indian summer, heilige naïviteit,
Omdat je verraden hebt
Late tederheid verdriet en angst.
Oh mijn vriend, identificeer, vang:
In de natuur, een bekende meta.
Is het in onze herfstliefde
Niets uit de Indische zomer?
Oh mijn vriend, realiseer je, volg
Deze moeilijkheid van koude dagen -
En wacht niet op opwarming, wacht niet
Indian summer is gewoon het uiterlijk van de zomer ...
* * *
De Indische zomer regeert ons opnieuw
Goede en schone zonsopgangen
Gossamers gloeien in de nacht -
Het is Indische zomer.
Praat met mij. Zwijg niet!
De Indische zomer regeert ons opnieuw
Allemaal bedekt met karmozijnrode bladeren,
En opnieuw zingt de mondharmonica ergens
Ik hoor liedjes met een oud motief.
In het park, versierde esdoorns,
Gloeiend helder gebladerte.
Alleen de oude eik is nog groen
Ja, van strelingen duizelig.
Indian summer youth keerde terug!
We zijn enthousiast en aangetrokken tot onszelf.
Als een oud sprookje wakker werd
Het geritsel van bladeren spreekt ons aan.
* * *
Ik zal vandaag door het bos wandelen
De gemakkelijke loop van de Indische zomer
Ik krijg een drankje bronwater
Dood van azuurblauw licht.
Vang de zonnestraal in mijn handpalm
Ik zal zitten en rusten onder de bergas.
Eh, nu zou ik de accordeon horen ...
De wig in de verte zien.
Ren het pad naar de stroom af
Ik zal de kleuren bewonderen,
Ik hou van het bos ... Ik hou van
Deze bosjes, wilde bloemen.
De neus van de nachtegaalpest rukte omhoog
Binnenkort vliegt hij weg voor april,
Alle bladeren van de takken zullen rondvliegen
Indian summer - nog een week te gaan.
Ik zou naar zijn lied luisteren,
Wat zal een magische fluit morsen.
Kom aan, ik wacht toch ...
Samen met de eerste spring drop.
* * *
Rond meer. Spiegelend oppervlak.
Wilgen langs de kust - pijnzegel -
Flexibele takken dompelen zich in het water,
lome hemel in een wieg schommel.
Verspreidende esdoorn verspreid over de verf.
Hij is onverwacht verliefd op bergas ...
Alsem alsem geur en mint.
De grassen zijn opgedroogd, ze worden naar de tyne gebracht.
In een goed gesprek zijn berken luidruchtig.
De wind trekt hun gele outfit uit.
Langzaam schop ik het pad ...
Ik verwijder de webdraad van de oogleden.
Een wig gromt droevig in de lucht
lied vaarwel aan Russische epics.
Rustig rimpelingen herfst rimpelingen -
De Indische zomertijd is gouden!
* * *
De klokken luidden in de weiden
Gehaakt in de velden met korenbloemen
En mist witachtige ringen
Ze doken 's morgens bij de rivier.
We hebben geen sneeuwstormen omcirkeld,
Boze winden hebben geen gezicht gekregen
Alleen de vogels zijn al weggevlogen -
Rusteloze kinderen van de aarde.
Dit is slechts het begin van afscheid
Dit is de herfst grijze dageraad -
Indian summer, het is tijd om te bloeien
Zwanenlied van september.
Mooie gedichten over de Indische zomer en vrouw
Er is een tijd van speciaal licht in de natuur,
zachte zon, de meest zachte hitte.
Het heet Indian summer.
en pleegt ruzie met de lente zelf.
Al op het gezicht zit voorzichtig
vliegend, licht web ...
Late vogels zingen zo hard!
Hoe prachtig en dreigend branden de gordijnen!
Krachtige buien zijn al lang verdwenen
alles wordt gegeven aan een stil en donker maïsveld ...
Steeds vaker zie ik dat ik blij ben
steeds minder jaloers.
O wijsheid van de overvloedige Indische zomer,
met vreugde accepteer ik je ... En toch,
mijn liefde, waar ben je, kom op, waar ben je?
En de bosjes zijn stil, en de sterren zijn strenger ...
Zie je - het is tijd voor starfall,
en het lijkt erop dat de tijd voor altijd gescheiden is ...
... En ik begrijp nu pas hoe
liefde en spijt en vergeef en zeg vaarwel.
* * *
In september zijn de paden dicht
bonte bladeren gaan liggen.
September is in de volksmond triest
Ze noemden het de Indische zomer.
Welnu, alleen dit:
alleen de auto's zullen zwijgen,
voor zonsopgang over de rivier
het gelach van meisjes houdt niet op!
Zie je, ze leven leuk -
jurken strijken, krullen zijn verwrongen,
in de opgeruimde weide
de schoenen zweven.
En ze zullen een lied zingen
de wilg buigt naar de stroom
de oude berk beeft:
herinner je zijn jeugd.
De maan zal naar de hemel komen
maar ze weet niet:
of het Indische zomer is
of de lente van het meisje ...
* * *
In Russische bossen in september
Een golf van bladval veegde.
Hoeveel verdriet in de herfst
En wat een lust voor het oog!
Verdorren, maar warm voor het hart -
Van karmozijnrood gebladerte, waarschijnlijk.
Wat kun je doen, de tijd is verstreken
Jong ... Maar het is leuk om te onthouden.
Zoals het korte ooglid van een vrouw,
Verandering is tragisch van aard
Maar - met waardigheid vrouwelijk - verlangen
Ze zal niet laten zien met de mensen.
Ja, veel trieste tekenen
En alsof ik het was vergeten ...
Het duurdere afscheid hallo
Uitgaande Indische zomer.
* * *
De herfst is veranderlijk:
Het heeft zijn eigen term voor alles.
Indian summer women -
Als een blije rots.
plassen zaporosheny
Geel blad.
De paden zijn allemaal goed verzorgd, -
Misschien om te rusten? ..
Maar de ziel is als een zwerver
Terugbellen op de weg:
Verheug u, zwoegen
En vlieg tijdens de vlucht.
De echo van vaarwel -
Kraanwig.
In een wereld van verwelking -
Flitsen van lijsterbes.
Als je moe wordt
Of je leeft in verdriet
Bladval wervelingen
Je pakken.
Spider Web Light -
Uit het verleden ...
Gevoelens zijn onbaatzuchtig -
Geloof en heb lief ...
De herfst is veranderlijk:
Het heeft zijn eigen term voor alles.
Indian summer women -
Hoe blij rock ...
* * *
Dus kwam ze, de herfst met de gouden haren fashionista ...
Slapen onder het gewicht van appels in de regen een verdrinkende tuin
Roddel over de herfstbal - de wind draagt geheimen
Over de laatste liefde, onzichtbaar in het Pleiaden-cluster,
Dat kwam uit de hemel en klopte op een frame een lijsterbessenbos,
Gouden munten aanbieden voor berken billets ...
En ga, laat de onverwachte, late gast het huis niet binnenkomen
En geloof het niet - het is nog steeds ernstig verontrustend.
En het leek erop dat een glimlach onlangs warm werd
Tango van een heldere dag in de weerspiegeling van sprankelende ogen.
Zorgeloze, jonge zomer verspreidde zich in de parken
Niet loslaten, zelfs niet voor een uur
Dus kwam ze bedwelmend pittige herfst.
Op een bankje bij de rivier zitten we bij haar, knuffelend in stilte ...
Laat het grijze haar met een speelse straal op de slapen overschaduwen ...
Ik vraag van mij, de Indiase zomer, haast je niet om te vertrekken ...
Neem de tijd om te vertrekken, mijn wonderbaarlijke val, geen behoefte.
Maak een wandeling met mij op het tapijt van trieste steegjes
Mijn nazomer, je bent van mij en verdriet en vreugde
Op de drempel van regens van warme dagen, heb geen spijt voor mij.
* * *
Een gouden-gevleugelde herfst met gevallen bladeren fluistert.
Ik loop langs de weg tussen dunne transparante espen.
Waarom hoopt de ziel (of wat?) Op iets,
De naaktheid van werelds grijs haar bedekt met bladval?
Indian summer, wacht eens even! Ren niet zonder reden weg, zachtmoedig.
Jij en ik hebben nog steeds iets om over te praten en te zwijgen.
Mijn vrouwelijke volwassenheid met je echte ervaring
Handig als ik hopeloosheid niet kan kalmeren.
Ik moet nog een kronkelend pad beklimmen.
Struikelen en vallen in de kou van granietstenen.
Maar ik vraag het lot - geen geschenk, geen goede, geen genade ...
Raak niet verbitterd in de wind van ongrijpbare dagen.
* * *
De zon spatte bij dageraad
Rood-rood morste in de velden
En een karmozijnrode draad met edelstenen
De dageraad verspreidde zich door de bossen.
Indian summer is gouden tijd
Alarmeert het hart, brandt.
Ik heb momenteel geen vrede
En de ziel huilt, het zingt.
Indian summer, Indian summer over Rusland -
Gouden, maar niet lang.
In de blauwe lucht een licht zwerm kraanvogels
Indische zomer vliegt weg van de tuin.
Monogrammen van Russische zonnejurken
Rotonde lonkt een carrousel,
In lichtbruine vlechten krullen met een scharlaken lint
Ondeugende dansgimp.
Bij maanlicht verzilvert de rivier,
In de melk van de walmist.
Meisjes kunnen niet slapen in de Indische zomer,
Liederen stromen rustig tot de ochtend.
Achter het bos hoor je de schreeuw van een ellendeling
Geurige kruiden verspreiden dope,
En de schurk kwelt mijn ziel -
Het hart breekt een gek lied van zigeuners.
* * *
Indische zomer verspreide bladeren.
Indian summer werd geïnspireerd door verdriet.
Indische zomer verstoorde gedachten
Volledig gesponnen, nou, laat het maar.
Wel, laat het lijden opnieuw zingen
Nou, laat het plotseling motregenen.
Opnieuw bracht de wind me verlangens
Onder het vergelende zeil van het bosje.
Indische zomer gaf hoop
Beloofde gelukzaligheid en het paradijs.
Je bent weer jong als voorheen
En in mijn ziel aanhankelijke mei.
Indian Summer - Silver Hair
Een voorbijgaande mooie tijd
En liefde, een oorverdovende stem
Onze herfst, heldere geschenken.
* * *
De Indische zomer is begonnen
Passievlam van zonsondergang.
Gescheurd esdoornblad
In de herfst wals - onherroepelijk.
En viburnum geur dronken
Verstrikt in een web.
In de ochtend vorst op het gras
Druppels met een crunch - blauw.
Op een landweg
De wind-conciërge drijft de bladeren.
Ik rij bitterheid uit mijn hart
En smelten in de ogen van verdriet ...
Jammer dat de zomer vertrekt
Op verfraaide afstand.
* * *
Lawaaierig, de Indische zomer stierf uit
Een verspreide roddelaar vertrekt ergens.
En vandaag schoot een zwerm kraanvogels omhoog,
En ze schreeuwen hysterisch, vliegen weg.
Blauwe avond liep over de rivier,
Hoe vaak hebben ze zonder reden ruzie met je gemaakt.
Af en toe wegrennen naar een ander meisje
En je hebt een traan in je ogen gesmolten.
En vandaag drijven de kwade wolken de wind,
Je bent nu naar een ander gegaan - hij is beter.
Dus waarom zou je hem lastig vallen door de lijsterbes?
Je bent bedroefd bij het zien van een zwerm kraanvogels.
Vera weet dat je nog steeds van me houdt
Minstens een keer en kus de andere.
Je zult voor zonsopgang weer bij me komen
We zullen de Indische zomer met u zien.
* * *
Rustig schoppen de kranen ergens,
Val neer op de kuststruiken
Indian summer kwam uit in een lichte jurk in het veld -
Indische zomer van vertrekkende schoonheid.
Esdoornbladeren overgoten op het pad
Stilte dwaalt over de aarde.
Oh, waar denk je aan, Alena,
Bij het koude herfstraam?
Des te angstiger glimlachen op je lippen
Je peinzende blik is droeviger.
Gedurende zoveel jaren is de poort niet geopend,
Gedurende zoveel jaren is de soldaat niet teruggekeerd.
Omdat de bergas als een vlam laaide
Gefluisterd met een nors verlangen.
Indian summer huilt in lichte regenval, -
De zomer wil de lente van een meisje zijn.
* * *
De blauwe avond zonk opnieuw
De wind huilt en klopt op het raam
En in de ziel, alsof in de woestijn,
Leeg, eenzaam en donker.
Het is duidelijk dat de Indische zomer luidruchtig is geworden,
De nachtegaal floot in de tuin
Je liet me onbeantwoord
Ik kom vandaag niet naar je toe.
Zoete wind, niet huilen, niet
Ik zou alleen de winter overleven
Ik zal passeren zonder naar beneden te kijken
En ik zal nooit verdrietig zijn.
Het is duidelijk dat de Indische zomer luidruchtig is geworden,
De nachtegaal floot in de tuin
Je liet me onbeantwoord
Ik kom vandaag niet naar je toe.
Ik wacht niet op een antwoord,
Stomme wind, ik zal niet verloren gaan
Het is jammer dat de Indische zomer luidruchtig is geworden
De nachtegaal floot in de tuin.
Het is duidelijk dat de Indische zomer luidruchtig is geworden,
De nachtegaal floot in de tuin
Je liet me onbeantwoord
Ik kom vandaag niet naar je toe.
Interessante gedichten, de Indiase zomer is aangebroken
In de zon liggen is zo zoet.
En de zomer, alsof het niet eindigt.
Allemaal gewoon een hoax? Wat jammer!
Plaag me de hele dag heimelijk
De herfst lacht. Deze zomer
Het wordt vrouwelijk genoemd. “Alle zorgen
Ga weg, 'alsof iemand fluisterde.
Achteloos opvolgen van het advies.
Ik probeer alles op te merken.
Opnemen. Vergeet niet. En misschien wel
Leer je liefde ook
Leeft in een korte Indische zomer.
* * *
Roekeloze Ginger Leaf Fall
Rijk bezaaid herfstmunten.
En hier in Siberië zeggen ze:
"Het is Indian Summer's coming" ...
Zoals een zijderupskunstenaar zelf
Dagen uitgestoken van spinnenwebben.
Gossamers zweven in de lucht
En de patronen op de grassprieten zijn gebreid.
Kranen flikkeren in de wolken
Licht verdriet vult de avond
De Indische zonsondergang van de de zomerwilg
Omhelst een vrouw bij de schouders.
* * *
Herfstdag schrijdt bergop
Bij de rivier, het gefluister van oude wilgen
Een berk slaapt aan het hek
Helaas takken buigen.
September dartelt tijdens een wandeling
Met gebladerte dat geel wenkt
En de Indische zomer in het steegje
Begroet me hartelijk.
In de tuinen is alles op tijd:
Ingeblikte tomaat
Open raamstoring
Levert een zoet aroma.
Het is een goede dag, nog geen wind
En alle nevels zijn vooruit
En ongeveer honderd kilometer
Het regent al.
Ik geloof niet echt in tekenen,
Als je moed hebt
De Indische zomer danst zijn wals
Gebladerte op de straatcirkel.
* * *
Dus nogmaals, onze Indische zomer.
Verrast door een wondergebabbel.
Indian summer, Indian summer, Indian summer -
De zon, spinnenwebben, warmte.
Weer dauw op weidevelden.
Nogmaals, een accordeon leidt.
Weer berken in kleurrijke patronen
En wilgeroosje met de toppen bloeit.
Dus nogmaals, onze Indische zomer.
Verrast door een wondergebabbel.
Indian summer, Indian summer, Indian summer -
De zon, spinnenwebben, warmte.
Opnieuw gitaren brute kracht gehoord.
Nogmaals, vreugdevuren en vonken naar de hemel.
Weer gedichten, liefde en overtuiging
En de ontdekking van het mysterie van wonderen.
Dus nogmaals, onze Indische zomer.
Verrast door een wondergebabbel.
Indian summer, Indian summer, Indian summer -
De zon, spinnenwebben, warmte.
Nogmaals, het maanpad trekt ons aan.
Weer ontmoeten we de rode dageraad.
Het verre poortgebouw kwam weer tot leven.
Ik zal bloemen presenteren aan mijn geliefde.
Dus nogmaals, onze Indische zomer.
Verrast door een wondergebabbel.
Indian summer, Indian summer, Indian summer -
De zon, spinnenwebben, warmte.
Indian summer, Indian summer, Indian summer -
De zon, spinnenwebben, warmte.
* * *
In de zon liggen is zo zoet.
En de zomer, alsof het niet eindigt.
Allemaal gewoon een hoax? Wat jammer!
Plaag me de hele dag heimelijk
De herfst lacht. Deze zomer
Het wordt vrouwelijk genoemd. “Alle zorgen
Ga weg, 'alsof iemand fluisterde.
Achteloos advies opvolgen
Ik probeer alles op te merken.
Opnemen. Vergeet niet. En misschien wel
Leer je liefde ook
Leeft in een korte Indische zomer.
* * *
De Indische zomer is gekomen, nadat het internet is verspreid,
Laat het geen paradijs zijn, maar heel dicht bij het paradijs.
Ik ga het Jodassen-motief neuriën
En de paddenstoelen, die ik doorbreek, verzamel ik.
Indian summer - een prachtige streek op het herfstdoek,
Zonstraal op bevroren palmen.
Ik loop en mijn genot past niet in mij
En champignons passen niet in een mandje.
Ik loop door het herfstbos, in een web naar de wenkbrauwen,
Modderig zonder het te merken
Dat ik het uiterlijk ben van mijn geliefde vrouw, mijn enige
In elke look van de Indische zomer ontmoet ik.
* * *
In oktober keerde de charme van de zomer terug
Dit wordt herhaald: "Dat kan niet!"
De zon heeft ergens weer kracht gekregen
Hoofden in de zomer, we schieten.
Vrouwen trekken hun kleren weer uit
En de lente bloeit in hun ogen
Maar zielen zullen niet uitkomen van hoop
Op de bomen - geel gebladerte.
Indian summer is gewoon te laat
De zomer in september ging verloren
Een hele maand ergens slapen,
En het kwam in regenachtig oktober.
* * *
Branden als een sigaret
Op het gebladerte bevroor de zonsondergang.
Twee Indian Summer Tickets
Ik heb het in de herfst gekocht.
En waarom? - En ik weet het niet,
Omdat het geen vraag is:
Ik kom te laat met je
Tot de laatste motor
En dan een vermoeide blik
Omcirkelen het lege station
Ik sta aan je zijde
En ik zal zeggen: "Ik wist het!"
* * *
Nog steeds groene heuvels.
Een beetje meer warmte en licht.
En de witte vorst van de winter
Ga weg, brandende, Indische zomer.
Bruggen verbranden in het verleden.
Alle kleuren waren in een oogwenk ingestort.
Vreugdevuren branden in de herfst
In een grijze sluier van fijn kant.
Waar is de dag, brandend?
Even uit het donker
De zonsondergang fascineert plotseling de ziel ...
* * *
Herfst, maar helemaal niet koud,
De zon verlichtte de aarde met licht
De Indische zomer begon zijn reis
Het pad van de laatste scheiding met de zomer.
In de draden van het web van de hemel
De bladeren aan de bomen zijn goudkleurig
Wonderbaarlijke laatste schoonheid
Voor de ziel en het hart, heilige dagen.
Siver heeft nog niet geblazen,
En de gewaagde libellen wervelen
Het werd als een spiegel, een rivier
De wolken erin worden omlijst door wijnstokken.
De lucht is blauw
Vreugde wordt gevoeld in de natuur
En er is een stille stilte,
Maar niet lang bij dergelijk weer.
Golven van water stijgen
Een sterke wind zal slecht weer brengen
De Indische zomer is altijd kort
Het gaat weg als het Indiase geluk.
* * *
Geef de Indische zomer voor de herfst
En gisteren was er een warm blauw
Een serene lucht in de verte.
Geef, de Indische zomer, voor de herfst
Spinnenweb van transparante liefde.
Geef dit moment van verrassing
Waar in de aard van de ziel genade is.
Heilig ons geloof van geduld
En naïviteit is de beste droom.
Het lot en de mensen keren terug
En treinen gaan naar het perron.
De terugkeer zal ooit zijn -
Het zal niet voor altijd verdwijnen.
Laat ze even terugkomen
En liefde en fijne dagen ..
Laat de Indische zomer wakker worden
Waar gaan al je zorgen heen ...
* * *
Indische zomerse korte dagen
Ze zijn eindeloos voor mij.
Ik inhaleer gretig zijn aroma's.
En ik bewonder de outfit van de natuur.
Ga niet weg, Indian summer, wacht even,
Laat me genieten van je schoonheid.
Sappige blos en schitteren in de ogen,
Berry smack op de lippen ...
Je unieke glimlach
Het geritsel van bladeren tussen de gele steegjes.
Laat me naast je zitten, schat
En houd je bezorgd vast.
En in de lucht verspreidde zich een waterverf
Het is jammer, hij streelt de titted triller niet.
Esdoorns in een vurige rode cape
De lijsterborstels zijn al opgeblazen.
Ik neem de rest mee in de winter
De momenten van de Indische zomer zijn zo lief.
Bezig met laden ...